Wij hebben een droom. Een samenleving waarin iedereen een bestaanszeker leven op kan bouwen. Een solidair systeem, door iedereen, van ons allemaal en voor elkaar. Dat klinkt misschien utopisch, maar dat is het niet. Door concrete acties zien we dat het mogelijk is. Dit is wat wij geloven.
Om ons droombeeld te bereiken, moet het roer op veel gebieden om. We denken nu vaak vooral aan financiële hervormingen om bestaansonzekerheid te overwinnen. Wij zijn voorstander van een eerlijke verdeling van geld en middelen. Voldoende inkomen is de eerste voorwaarde voor het kunnen opbouwen van een bestaanszeker leven.
Wat dan nog niet aangepakt is, zijn onze denkbeelden over kwetsbaarheid en niet-kwetsbaarheid. Over succes en falen. Macht en zeggenschap. Eigenaarschap en bezit. Sociale en culturele denkbeelden die de kijk op onze samenleving, en de inrichting ervan, sterk bepalen. En daarmee ook onze omgang met elkaar. En met mensen die in bestaansonzekerheid leven bijvoorbeeld. Denkbeelden die, bewust of onbewust, ook jij misschien wel hebt.
Het blootleggen, onderzoeken en veranderen van die denkbeelden is cruciaal in de aanpak van bestaansonzekerheid. En daar hebben we elkaar bij nodig: zoveel mogelijk verschillende leefwerelden en perspectieven. Waar ons denken en handelen vaak gericht is op het individu, leggen wij de nadruk op onderlinge relaties. Wat als we juist gemeenschappelijkheid en solidariteit centraal zetten? Dan komt er ruimte voor de vraag: wie zijn wij samen? In wat voor een samenleving wíllen wij leven? En hoe kan gemeenschappelijkheid een basis zijn voor het ontwikkelen van onze gedroomde samenleving?
Al onze levens zijn kwetsbaar. Sommigen meer dan anderen – en niet zelden lopen deze verschillen langs de bekende lijnen van klasse, ras en gender – maar toch; leven op zichzelf is kwetsbaar zijn. Als we dat ten volle erkennen in ons gedrag, naar elkaar en onszelf, kan dat dan niet de basis zijn voor solidariteit? Niet langer ‘help’ je dan een ander omdat dat zo’n goed gevoel geeft, of omdat het een morele verplichting is. Het is fundamenteler dan dat. Je kan niet bestaan zonder de ander. Zonder hen die je voorgingen, of zij die nu naast je staan.
De verarming van de verbondenheid tussen mensen onderling, en de gapende kloven in de samenleving tussen kwetsbare en minder kwetsbare groepen, geven de tekortkomingen van de wereld waarin we nu leven aan. Collectief Kapitaal doet een tegenvoorstel, gestoeld op solidariteit, vertrouwen en gelijkwaardigheid. We delen, experimenteren, onderzoeken en reflecteren. Als groeiend weefsel van lokale collectieven ontwikkelen we die gedroomde samenleving, waarin we waarborgen dat iedereen de mogelijkheid heeft op een bestaanszeker leven. Doe je ook mee?
